Wystawa czasowa „Tatuaże-tożsamość”
Zachęcamy do zobaczenia naszej nowej wystawy czasowej zatytułowanej „Tatuaże-tożsamość”. Uroczyste otwarcie ekspozycji nastąpiło w piątek 21 marca 2025 r.
Autorką koncepcji wystawy jest Róża Gajek. Za projekt przestrzeni ekspozycyjnej odpowiada Łukasz Mikołajczyk.
Róża Gajek: „Ekspozycja ukazuje spektrum tożsamości narodowej poprzez pryzmat tatuaży – znaków, symboli i obrazów, które stały się osobistymi manifestami ich właścicieli. Prezentowane na wystawie fotografie tatuaży pochodzą od osób, które zgłosiły się do Muzeum, dzieląc się swoimi historiami zapisanymi na skórze. Każdy z tych tatuaży to indywidualna opowieść – o pochodzeniu, wartościach, pamięci i przynależności.”
Wystawa skłania do refleksji nad znaczeniem tatuażu jako formy ekspresji, która może być zarówno świadomym wyborem, jak i zapisem przeżyć, doświadczeń oraz tożsamości budowanej na przestrzeni życia.
Wystawę można zobaczyć do sierpnia 2025 roku, w siedzibie głównej Muzeum przy ul. Kilińskiego 7. Zwiedzających zapraszamy od wtorku do niedzieli, w godz. 9:30-17.00. We wtorki wstęp bezpłatny.
Wystawa „80. rocznica zakończenia II wojny światowej
”
Zapraszamy do zobaczenia wystawy prezentowanej przez Muzeum Wojska w Białymstoku z okazji 80. rocznicy zakończenia II wojny światowej. Wystawa opiera się na fragmentach wspomnień żołnierzy polskich z ostatnich miesięcy wojny oraz fotografiach pozyskanych z Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu i ze zbiorów Muzeum Wojska w Białymstoku.
Robert Kozłowski: W pierwszej połowie 1945 r. wojna w Europie zmierzała ku końcowi. Wojska koalicji dążyły do opanowania stolicy III Rzeszy. Bliżej osiągnięcia tego symbolicznego celu znajdowała się Armia Czerwona, u boku której walczyły dwie armie „ludowego” Wojska Polskiego. 1. Armia uczestniczyła w bojach nad środkową Wisłą, Pomorzu Gdańskim, Pomorzu Środkowym i nad Odrą, kończąc szlak bojowy w szturmie Berlina, zaś 2. Armia stoczyła ciężką bitwę na Łużycach i wzięła udział w ostatniej operacji zaczepnej, dopomagając w likwidacji niemieckiego zgrupowania w Czechach.
Wystawę można oglądać do 30 maja br. na placu przy ul. Gajowa 77.
Wystawa
„
Każdemu co w twej broni (…). 14. dywizjon artylerii konnej
”
Zachęcamy do zobaczenia wystawy poświęconej żołnierzom 14. dywizjonu artylerii konnej. Ekspozycja prezentowana jest na ulicy Bema, na ogrodzeniu Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej.
Marcin Koziński: „14. dywizjon artylerii konnej należał do trzech głównych jednostek wojskowych, współtworzących przed wojną białostocki garnizon. W ostatnich latach, choćby za sprawą wybrania na patronów roku 2022, częściej wspominaliśmy w Białymstoku żołnierzy 42. Pułku Piechoty im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego oraz 10. Pułku Ułanów Litewskich. Powstałe w społecznej świadomości zaległości, nadrabiamy wystawą, której tytuł pochodzi z „Przykazań artylerzysty konnego”, opracowanych przez poetę Artura Oppmana. Na – jakże inaczej – czternastu planszach pokazujemy fotografie żołnierzy dywizjonu, uzupełnione opowieścią o historii oddziału, jego strukturze, tradycji, broni itd. Ekspozycję prezentujemy na ul. Bema, gdzie znajdowały się koszary zajmowane przez 14. dak”.
Wystawa
„
Byłem oficerem 42. pułku piechoty”
Wystawa migawkowa.
„Pistolety maszynowe w wojsku polskim”
W maju, w ramach cyklu wystaw migawkowych, pokazujemy historyczne fotografie, których elementem wspólnym są pistolety maszynowe w wojsku polskim. Zdjęcia można zobaczyć w siedzibie głównej Muzeum Wojska w Białymstoku przy ul. Kilińskiego 7, od wtorku do niedzieli w godz. 9:30-17.00.
Piotr Januszek: Pistolety maszynowe PPSz-41 i PPS-43 były ważnymi elementami uzbrojenia Wojska Polskiego w pierwszych dekadach Polski Ludowej. Ich masowe użycie wynikało z dostępności, prostoty konstrukcji i zgodności z sowieckim systemem zaopatrzenia. Zarówno PPSz-41, jak i PPS-43 były masowo używane przez jednostki ludowego Wojska Polskiego, zwłaszcza w czasie formowania 1. i 2. Armii Wojska Polskiego pod auspicjami ZSRR. Broń ta trafiła do Polski w dużych ilościach wraz z Armią Czerwoną i była traktowana jako podstawowe uzbrojenie oddziałów piechoty, zwiadu, wojsk pancernych, a także jednostek tyłowych. W latach 50. PPSz i PPS zaczęły być stopniowo wypierane przez nowsze karabiny automatyczne, przede wszystkim AK-47 (kbk AK), produkowane w Polsce jako kbk AK i kbk AKM. Mimo to pistolety maszynowe nadal były używane w niektórych jednostkach drugorzutowych, przez załogi pojazdów, służby wartownicze oraz w szkoleniu rezerw. Broń ta była również szeroko stosowana przez Milicję Obywatelską, Straż Ochrony Kolei, Straż Przemysłową oraz inne formacje mundurowe. Proces wycofywania pistoletów maszynowych PPS i PPSz z uzbrojenia Wojska Polskiego rozpoczął się w latach 60. i 70., ale broń ta znajdowała się w magazynach rezerwowych jeszcze przez wiele lat.
Wystawa jednego eksponatu.
„Pistolet maszynowy PM-98 GLAUBERYT
”
Przez cały maj w ramach cyklu wystaw jednego eksponatu, pokazujemy pistolet maszynowy PM-98 GLAUBERYT. Przedmiot można zobaczyć w siedzibie głównej Muzeum (ul. Jana Kilińskiego 7), od wtorku do niedzieli, w godz. 9:30-17:00.
Łukasz Makowski: Prezentowany PM-98 to najbardziej zmodyfikowana wersja pistoletu maszynowego wz. 1984 Glauberyt (PM-84), który był produkowany od połowy lat 80. XX wieku przez Fabrykę Broni „Łucznik” w Radomiu. Glauberyt jest samoczynno-samopowtarzalną bronią indywidualną, przeznaczoną dla załóg wozów bojowych, pododdziałów zwiadu, służb specjalnych, policji oraz służb ochrony mienia.