Ekspozycje czasowe

Wystawa „Dźwięki wojny – echa pokoju. 110 lat od Wielkiej Wojny”.

Zachęcamy do zobaczenia najnowszej wystawy czasowej Muzeum Wojska w Białymstoku zatytułowanej „Dźwięki wojny – echa pokoju. 110 lat od Wielkiej Wojny”. Ekspozycja otwarta została 29 lutego i potrwa do drugiej połowy maja 2024 r. Można ją zobaczyć w siedzibie głównej MWB (ul. Kilińskiego 7) od wtorku do niedzieli, w godz. 9.30-17.00.

Piotr Białokozowicz (autor wystawy): „Ekspozycja opowiada o wybranych zmaganiach I wojny światowej, od zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda Habsburga w Sarajewie po odzyskanie niepodległości i walkę o granice II Rzeczypospolitej. Przypominamy również wielkopolski i śląski czyn zbrojny”.

Wystawa przygotowana została ze zbiorów własnych Muzeum Wojska w Białymstoku oraz Muzeum Narodowego w Krakowie, Regionalnej Izby Historycznej w Zambrowie i kolekcji osób prywatnych. Będzie można ją zobaczyć do drugiej połowy maja br.

Wystawa „1919”

Od 19 lutego, na placu przed Teatrem Dramatycznym im. A. Węgierki w Białymstoku, możecie zobaczyć wystawę czasową „1919”. Ekspozycja przygotowana została z okazji 105. rocznicy odzyskania niepodległości przez miasto.

Mateusz Budzyński: „W listopadzie 1918 r. Polacy mieszkający w Warszawie, Krakowie, Łodzi mogli cieszyć się z nowo narodzonego państwa. A co z Białymstokiem i jego mieszkańcami? Prawie 4 miesiące trwały pertraktacje nad umowami które miały skutkować ewakuacją żołnierzy niemieckich, którzy stacjonowali tu od 1915 r. Ostatecznie, 19 lutego 1919 r., 105 lata temu, ostatni żołnierze niemieccy odjechali, a do Białegostoku wkroczyli żołnierze polscy. O datach i bohaterach tamtych dni przygotowana instalacja”.

Wystawa prezentowana do 19 marca 2024 r.

Wystawa „Każdemu co w twej broni (…). 14. dywizjon artylerii  konnej”

Zachęcamy do zobaczenia wystawy poświęconej żołnierzom 14. dywizjonu artylerii konnej. Ekspozycja prezentowana jest na ulicy Bema, na ogrodzeniu Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej.

Marcin Koziński: „14. dywizjon artylerii konnej należał do trzech głównych jednostek wojskowych, współtworzących przed wojną białostocki garnizon. W ostatnich latach, choćby za sprawą wybrania na patronów roku 2022, częściej wspominaliśmy w Białymstoku żołnierzy 42. Pułku Piechoty im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego oraz 10. Pułku Ułanów Litewskich. Powstałe w społecznej świadomości zaległości, nadrabiamy wystawą, której tytuł pochodzi z „Przykazań artylerzysty konnego”, opracowanych przez poetę Artura Oppmana. Na – jakże inaczej – czternastu planszach pokazujemy fotografie żołnierzy dywizjonu, uzupełnione opowieścią o historii oddziału, jego strukturze, tradycji, broni itd. Ekspozycję prezentujemy na ul. Bema, gdzie znajdowały się koszary zajmowane przez 14. dak”.

Wystawa prezentowana do marca 2024 roku.

Wystawa „W mieście Białystok. 42. pułk piechoty, patron Stadionu Miejskiego”

W 2019 roku Centrum Aktywności Społecznej przy Urzędzie Miejskim w Białymstoku przeprowadziło konsultacje społeczne w sprawie wyboru patrona Stadionu Miejskiego. W trakcie miesięcznego głosowania białostoczanie zdecydowali, że obiekt będzie nosił imię 42. pułku piechoty. Żołnierze jednostki, współtworzącej przed wojną białostocki garnizon wojskowy, są bohaterami nowej ekspozycji Muzeum Wojska w Białymstoku, dostępnej od 28 maja 2022 r.

Marcin Koziński (autor) „Wystawa „W mieście Białystok. (…) ” to fotoreportaż, w którym nie istnieje bariera czasu. Razem ze strzelcem 42. pułku piechoty z okresu międzywojennego, odwiedzamy stadion otwarty w 2014 roku, nadal zaliczany do najładniejszych i najnowocześniejszych w kraju. Zwiedzamy miejsce znane każdemu kibicowi, ale również zakamarki obiektu, na co dzień dostępne tylko nielicznym. Wspólna podróż jest przyczynkiem do opowieści o jednostce, umundurowaniu żołnierza polskiego i sporcie w wojsku II RP”.

Ekspozycję można będzie zobaczyć na ogrodzeniu stadionu, od ul. Słonecznej. Autorem wystawy jest Marcin Koziński. Sylwetkę żołnierza 42. pułku piechoty odtworzył Adam Obrycki, fotografie przygotował Szczepan Skibicki. Korekta tekstu – Natalia Filinowicz, skład graficzny – Barbara Bielawiec. Partnerem wystawy jest Stadion Miejski w Białymstoku.

Wystawa czynna do lutego 2024 roku.

Wystawa migawkowa „Lwowski Puchacz. Fotografie Ryszarda Zwolińskiego”.
W lutym, w cyklu wystaw migawkowych, prezentujemy ekspozycję „Żołnierze państw walczących w I wojnie światowej w fotografiach Muzeum Wojska w Białymstoku.
Robert Kozłowski: „W 2024 r. przypada 110. rocznica wybuchu I wojny światowej. Był to konflikt, który spowodował śmierć ponad 8 milionów ludzi. Działania wojenne odbywały się głównie na terenie Europy i był to konflikt między dwoma blokami wojskowymi: państwami centralnymi (Niemcy, Austro-Węgry, Turcja i do 1915 r. Włochy) a tzw. Ententą, czyli koalicją Wielkiej Brytanii, Francji i Rosji, do których dołączyły inne państwa, m.in. Stany Zjednoczone. Muzeum posiada w swoich zbiorach fotografie żołnierzy państw walczących podczas I wojny światowej, które warto przedstawić szerszemu gronu odbiorców”.
Wystawę można zobaczyć w naszej siedzibie głównej przy ul. Kilińskiego 7, od wtorku do niedzieli w godz. 9.30-17.00.
Wystawa jednego eksponatu „Jatagan”.

Do końca lutego 2024 roku, w ramach wystaw jednego eksponatu, pokazujemy jatagan. Przedmiot trafił do zbiorów instytucji w 1998 roku.

Piotr Januszek: Jatagan, yataghan lub ataghan (z tureckiego yatağan), zwany także varsak, to rodzaj noża lub krótkiej szabli używanej od połowy XVI do końca XIX wieku. Jatagan był szeroko stosowany w Turcji osmańskiej i na obszarach znajdujących się pod jej wpływem takich jak Bałkany czy Kaukaz. Jatagan składał się z jednosiecznego ostrza z wyraźnym zakrzywieniem do przodu i rękojeści utworzonej z dwóch okładzin przymocowanych do trzpienia. Koniec rękojeści miał kształt dużych uszu. Długość ostrza wynosiła od 60 do 80 centymetrów. Podczas gdy grzbiet ostrza był wykonany z miękkiej stali, ostra krawędź była wykonana z twardej stali dla zapewnienia trwałości. Rękojeść nie posiada jelca. Płytki rękojeści były zwykle wykonane z kości, kości słoniowej, rogu lub srebra. Odnotowano regionalne różnice: jatagany bałkańskie mają zwykle większe uszy, często wykonane z kości lub kości słoniowej, podczas gdy jatagany anatolijskie mają mniejsze uszy, częściej wykonane z rogu lub srebra.  Większość jataganów pochodzi z okresu od 1750 do 1860 r. Były one zarówno bronią bojową, jak i ozdobną bronią paradną. Bardziej ozdobne egzemplarze były często noszone jako symbol statusu przez cywilów, a także przez wojskowych.

Eksponat prezentowany jest w siedzibie głównej Muzeum (ul. Kilińskiego 7). Zapraszamy od wtorku do niedzieli, w godz. 9.00-17.00.