Jednym z podstawowych zadań Muzeum jest gromadzenie obiektów związanych z historią wojskową regionu. Pozyskiwane artefakty uzupełniają zbiory muzealne, a także pomagają tworzyć nowe ekspozycje czasowe i stałe. W chwili obecnej posiadamy kilkanaście tysięcy muzealiów. Co roku trafia do nas około 500 eksponatów.
W tym miejscu będziemy Państwu udostępniać nasze najciekawsze oraz najnowsze nabytki.
Jednocześnie chcemy serdecznie podziękować naszym darczyńcom za okazywane nam zaufanie i wspólne budowanie muzealnych kolekcji.
ODZNAKA PAMIĄTKOWA ARTYLERII KONNEJ (WERSJA PODOFICERSKA) FRANCISZKA ZACHOWICZA Z 14. DYWIZJONU ARTYLERII KONNEJ, ŁÓDŹ 1922-1939 (nr inw. MWB/7047)
Odznaka dwuczęściowa, tłoczona z tombaku oksydowanego. Na podkładce w postaci krzyża maltańskiego, z obramowanymi obrzeżami, na poziomych ramionach wybite: „1809-1918”. W centrum krzyża nałożona nakładka wykonana z mosiądzu oksydowanego. Na dwie skrzyżowane lufy armatnie (wyloty lufy skierowane ku górze), nałożono gorejący granat. Powyżej widoczny orzeł (herb Polski z lat 1919-1927), poniżej zaś proporzec zakończony w „jaskółczy ogon”, podzielony w słup i emaliowany na kolor czarno-szkarłatny (proporczyk artylerii konnej). Na rewersie widoczne, na pionowych dwóch belkach krzyża, dwa otwory z zaklepanymi sztyftami (zaklepane na kratkowanej podkładce). W centrum przylutowany wąski, gwintowany słupek. Na słupek nakręcona jest, tłoczona wypukle z kontrą, mosiężna nakrętka (obrzeże przetłoczone, w środku wytłoczona poprzeczka ułatwiająca odkręcanie, wokół obrzeża w centrum wytłoczona nazwa grawera i miejsce powstania – „B. GRABSKI/ ŁÓDŹ”).
Franciszek Zachowicz urodził się 23 kwietnia 1904 r. w Choroszczy. W latach 30. XX w. służył w 14. dywizjonie artylerii konnej w Białymstoku. Był uczestnikiem licznych zawodów strzeleckich i hippicznych. Został ponownie wcielony do służby wojskowej 29 sierpnia 1944 r. jako podoficer zawodowy w 4. Zapasowym Pułku Piechoty z Białegostoku. Następnie został przeniesiony do 9. Dywizji Piechoty (40. pułk artylerii lekkiej). Jako doświadczony przedwojenny artylerzysta, został mianowany dowódcą plutonu i skierowany do szkoły podoficerskiej w Stanisławowie k. Białegostoku. Po odbyciu szkoleń prowadził zajęcia dla artylerzystów i celowniczych, a następnie pełnił funkcję Szefa Szkoły. Wraz z pułkiem po wyruszeniu na front brał udział w walkach na terenie kraju, m.in. w forsowaniu Odry w 1945 r. oraz w walkach na terenie Niemiec (Niesky, Kamez, Rotenburg, Drezno oraz podczas Operacji Praskiej). Odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie brał udział w walkach z UPA oraz NSZ na terenie województwa rzeszowskiego. Zakończył służbę w 1958 r.
Wymiary: 4,1 x 4,1 cm
Obiekt trafił do zbiorów Muzeum Wojska jako dar od Pani Krystyny Zachowicz w 2023 r.
FOTOGRAFIA ELEWÓW SZKOŁY PODOFICERSKIEJ PIECHOTY Z 29. PUŁKU ARTYLERII LEKKIEJ, POLSKA 1929-1939 (nr inw. MWB/D/6657)
Fotografia czarno-biała w orientacji poziomej. Wykonana w atelier. Przedstawia grupę ośmiu żołnierzy 29. pułku artylerii lekkiej. Wszyscy ubrani w kurtki mundurowe wz. 19 z nałożonymi pasami głównymi dwutrzpieniowymi. Na kołnierzach patki z wężykami podoficerskimi. Siedmiu żołnierzy, w stopniu kaprala, posiada dodatkowo oznaki szkoły podoficerskiej piechoty. Żołnierz siedzący pośrodku w stopniu ogniomistrza. Na piersi widoczne baretki odznaczeń. Nad nimi odznaka za dwie rany lub kontuzje. Poniżej dwie odznaki: pamiątkowa „Orlęta” oraz odznaka 29. pułku artylerii lekkiej. Żołnierz stojący drugi od lewej posiada również odznakę 29. pułku artylerii lekkiej.
Wymiary: 8,8 x 13,8 cm
Obiekt zakupiono do zbiorów Muzeum Wojska w 2023 r.
MEDAL ZA ZAJĘCIE I MIEJSCA W KONKURSIE HIPPICZNYM GARNIZONU BIAŁYSTOK FRANCISZKA ZACHOWICZA Z 14. DYWIZJONU ARTYLERII KONNEJ, BIAŁYSTOK 26 PAŹDZIERNIKA 1930 R. (nr inw. MWB/7060)
Medal w kształcie krążka, bity z mosiądzu, złocony. W centrum znajduje się tarcza z grawerem: „I Nagroda”, na niej stoi bogini Nike z wieńcem i trąbką w dłoniach, wokół zaś dyscypliny sportowe w kształcie medalionów otoczonych wieńcem wawrzynowym, od lewej: bieg, strzelectwo, narciarstwo, łyżwiarstwo, strzelectwo sportowe, wioślarstwo, skoki przez przeszkody, kolarstwo, piłka nożna, tenis, oraz skok przez płotki. Na rewersie wzdłuż obrzeża wytłoczony wieniec wawrzynowy, otwarty na górze, na spodzie związany ozdobną kokardą, pomiędzy ramionami znajduje się grawerowany napis: „Konk Hipp/ Polsk. Biał. Krzyż/ Garn. Błstok/ 19.26/X/30”. Bok gładki. Na wierzchu wlutowane oczko oraz zawieszone kółko.
Franciszek Zachowicz urodził się 23 kwietnia 1904 r. w Choroszczy. W latach 30. XX w. służył w 14. dywizjonie artylerii konnej w Białymstoku. Był uczestnikiem licznych zawodów strzeleckich i hippicznych. Został ponownie wcielony do służby wojskowej 29 sierpnia 1944 r. jako podoficer zawodowy w 4. Zapasowym Pułku Piechoty z Białegostoku. Następnie został przeniesiony do 9. Dywizji Piechoty (40. pułk artylerii lekkiej). Jako doświadczony przedwojenny artylerzysta, został mianowany dowódcą plutonu i skierowany do szkoły podoficerskiej w Stanisławowie k. Białegostoku. Po odbyciu szkoleń prowadził zajęcia dla artylerzystów i celowniczych, a następnie pełnił funkcję Szefa Szkoły. Wraz z pułkiem po wyruszeniu na front brał udział w walkach na terenie kraju, m.in. w forsowaniu Odry w 1945 r. oraz w walkach na terenie Niemiec (Niesky, Kamez, Rotenburg, Drezno oraz podczas Operacji Praskiej). Odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie brał udział w walkach z UPA oraz NSZ na terenie województwa rzeszowskiego. Zakończył służbę w 1958 r.
Wymiary: śr. 3,9 cm
Obiekt trafił do zbiorów Muzeum Wojska jako dar od Pani Krystyny Zachowicz w 2023 r.
