Przez dwa miesiące tematem mini wystawy będzie Shin Gunto – japoński miecz wojskowy
W 1868 roku, po stuleciach dyktatury wojskowej, cesarz odzyskał pełnię władzy. Skończyła się epoka Edo trwająca od początku XVII wieku. Kraj porzucił politykę izolacjonizmu na rzecz otwarcia na kulturę zachodnią. Przemiany dokonywały się nie tylko w obszarze gospodarki czy kultury ale także obronności. Porzucono tradycje samurajów, powstała regularna, nowoczesna armia na wzór europejski. Japońscy żołnierze otrzymali mundury oraz nową broń. Początkowo oprawę japońskich mieczy paradnych wzorowano na szablach zachodnioeuropejskich. Określano je mianem Kyu Gunto czyli w wolnym tłumaczeniu „pierwszy miecz wojskowy”. Miały one metalową pochwę i rękojeść chronioną kabłąkiem, jednak głownia była nadal tradycyjna.
W latach 30-tych XX wieku, na uzbrojenie większości rodzajów wojsk, wprowadzono nowy wzór miecza. Nazwano go Shin Gunto czyli „nowy miecz wojskowy”. Swoją stylistyką nawiązywał do czasów świetności samurajów, gdy Japonia była militarnym mocarstwem. Wzorowano go na długim mieczu zwanym Tachi, który noszony były na specjalnych rapciach. Wojskowa wersja miała całkowitą długość około 100 cm, głownię długości około 65 – 70 cm z krzywizną od 1,6 do 2,5 cm. Wśród mieczy Shin gunto możemy rozróżnić trzy podstawowe typy – typ94, typ95 oraz typ98.
Prezentowany na wystawie to oficerski miecz wojsk lądowych Shin Gunto typ 98, głownia stalowa produkowana seryjnie, elementy rękojeści i jelca mosiężne i miedziane, pochwa metalowa – malowana.
Jesteś tutaj: