Po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej Józef Piłsudski udaje się z ramienia Polskiej Partii Socjalistycznej do Tokio, by zaproponować Japończykom pomoc wywiadowczą w zamian za subwencje dla PPS-owskich organizacji bojowej, dostawy broni, stałe podnoszenie kwestii polskiej na arenie międzynarodowej i utworzenie legionu polskiego na terenie Japonii. Rząd japoński reprezentuje gen. Muratu, który od razu odrzuca koncepcję utworzenia polskich oddziałów zbrojnych. W tym samym czasie w Tokio przebywa Roman Dmowski. Panowie spotykają się, ale przebieg ich rozmowy jest nieznany.

Po powrocie do kraju, podczas konferencji PPS w Krakowie, Józef Piłsudski przedstawia koncepcję „taktyki czynu” tj. podjęcia walki zbrojnej: „Zmartwychwstać może [Polska] tylko ofiarami, krwią, a nie wymigiwaniem się … Przejście do nowej taktyki jest koniecznością nawet gdyby ta doprowadziła do powstania utopionego we krwi. Taniej to nas będzie kosztować niż dzisiejsza martwota…”. W listopadzie 1904 r., podczas demonstracji na Pl. Grzybowskim w Warszawie członkowie bojówek PPS (w tym m.in. Aleksandra Szczerbińska, później Piłsudska) po raz pierwszy użyją broni palnej.