Francja
Na początku wojny, walcząca o przetrwanie armia francuska nie miała opracowanego sprawnego systemu zaopatrzenia. Dopiero w 1915 roku francuscy planiści w Ministerstwie Wojny mieli wreszcie odrobinę swobody, w efekcie czego opracowano trzy rodzaje racji żywnościowych:
- Racja standardowa składająca się z 14-dniowego menu z mięsem, warzywami, deserami, pieczywem i innymi wypiekami oraz winem. W zasadzie była to racja garnizonowa serwowana w stołówkach rozlokowanych przy głównych szlakach zaopatrzeniowych frontu oraz przy innych obiektach, takich jak placówki medyczne, obozy wypoczynkowe i obiekty szkoleniowe. Ze względu na przedłużającą się służbę w okopach, oddziały bojowe rzadko miały okazję z nich korzystać.
- Racja polowa składała się ze skróconego menu i była głównym rodzajem pokarmu przewidzianego dla żołnierzy. Na zapleczu frontu ustawiano kuchnie polowe, przygotowujące ciepłe posiłki, które następnie były donoszone przez wyznaczonych żołnierzy na pierwszą linie.
- Żywność rezerwowa (vivres de réserve) od 1915 roku była standardowo na wyposażeniu każdego żołnierza francuskiego. W jej skład wchodziły:
– 2 puszki gotowanej lub peklowanej wołowiny;
– 12 herbatników,
– 2 opakowania suszonej zupy,
– puszka kawy,
– 2 porcje cukru.
Istniała również możliwość otrzymania przez żołnierzy dodatkowych racji przesyłanych z domu najczęściej przez rodzinę oraz przyjaciół, organizacje charytatywne, szkoły czy zakupionych w wyniku prowadzonych zbiórek pieniężnych. Najczęściej ich zawartość obejmowała produkty o wyższej jakości: prawdziwą kawę, czekoladę, lepsze gatunkowo konserwy mięsne i rybne, alkohol i tytoń.