Unity Web Player | Ścieżki3Dostępu
Trwa ładowanie Ścieżki3Dostępu...
![Za datę narodzin polskiej radiofonii uznaje się dzień 1 lutego 1925 roku. Tego dnia, punktualnie o godzinie 18, zainaugurowano program słowami: 'Tu próbna stacja radionadawcza Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego w Warszawie, fala 385 metrów...' Wygłosił je uroczystym tonem dyrektor PTR - inż. Roman Rudniewski, po czym zapowiedział, że audycje będą nadawane codziennie od 18.00 do 19.00. Stacja rozpoczęła pracę programową, a fakt ten stał się sensacją na miarę krajową. Rolę spikerki pełniła Halina Wilczyńska, a w audycjach brali udział najwybitniejsi wykonawcy; aktorzy, artyści estradowi, muzycy i prelegenci.
Ponad rok później (18 kwietnia 1926 roku) nadawanie rozpoczęła oficjalna stacja Polskiego Radia w Warszawie. Dzięki kolejnym inwestycjom (m.in. w nowy nadajnik w Raszynie) pokryła swoim zasięgiem około 90% powierzchni ówczesnej Polski. W 1932 roku była jedyną polską stacją odbieraną w Białymstoku, a charakterystyczny sygnał można było usłyszeć w wielu domach. [Wikimedia Commons, sygnał w domenie publicznej]](galeria/rynek-kosciuszki/rynek_gal1/miniatury/rynek_gal1_min_01.png)
![Czy białostoczanie pokochali radio? Pewnie tak, bo czemu miałoby być inaczej niż na przykład we Lwowie: „W godzinach przerywano pracę! Pustoszały ulice miast! Służące przypalały gotowane obiady! Nikt nie zajmował się dziećmi! Mógłby to być bardzo niebezpieczny czas dla obywateli naszego kraju, jako że Policja Państwowa, słuchając fali była chyba nieco mniej czujna…, ale w tym samym czasie fali słuchali również złodzieje!” [Sz. Kazimierski, „Leokadio, nastaw radio”]](galeria/rynek-kosciuszki/rynek_gal1/miniatury/rynek_gal1_min_02.png)
![(…)<Br/>
21.00-21.55. Dalszy ciąg koncertu. 3) J. Massenet: Suita alzacka, odegra orkiestra. 4 a) M. Mussorgski: Recitativ i arja z op. „Borys Godunow”, b) J. Offenbach: „Graj kolorów barwną tęczą” z op. „opowieści Hoffmanna” odśp. z tow. ork. P. Kaczmar 5 a) J. Svendsen: Rapsodja norweska, b) J. Halvorsen: Marsz bojarów odegra orkiestra <br/>
21.55. Kom. Gł. Wojsk. St. Met. dla komunikacji lotniczej <br/>
22.00. Wiadomości sportowe z Warszawy <br/>
22.05 – 22.40. Muzyka taneczna z kawiarni „Georges”, Orkiestra pod kierunkiem K. Englarda <br/>
22.40. Wiadomości sportowe z prowincji. <br/>
22.50 – 23.30 Muzyka taneczna z kawiarni „Georges”, Orkiestra pod kierunkiem K. Englarda”.<br/>
[Radjo: ilustrowany tygodnik dla wszystkich, R.7, Nr 27 z 3 lipca 1932 roku]<br/>](galeria/rynek-kosciuszki/rynek_gal1/miniatury/rynek_gal1_min_09.png)
![Czapka sierżanta wojsk lądowych wz. 1927.<br/>
</br>
„W lokalu należy czapkę zdejmować. Tam gdzie są szatnie, wierzchnie ubranie wraz z czapką, należy zostawiać w szatni (…) Nie należy częściami ubrania zajmować miejsc do siedzenia, a zwłaszcza nie kłaść czapki na stole” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 103]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_01.png)
![Kurtka mundurowa wz. 1936 sierżanta wojsk lądowych. Wykonana z gabardyny. Na naramiennikach inicjały patrona 42. Pułku Piechoty gen. Jana Henryka Dąbrowskiego i oznaka stopnia podoficerskiego. Na kołnierz naszyte patki z żółtą wypustką.<br/>
<br/>
„(…) Poniewierający swój mundur w podejrzanym towarzystwie i w podejrzanych lokalach, roztrącający wszystkich przy wejściu do tramwaju, czy pokazujący się w stanie nietrzeźwym publicznie, nie dba o mundur i nie powinien go nosić”. [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 95]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_02.png)
![Pas salonowy wz. 1928. Wykonany z jedwabnej tkaniny barwy srebrnozielonej. Klamra z wyobrażeniem głowy wojownika w antycznym hełmie.<br/>
<br/>
„Pas ten wolno nosić jedynie przy ubiorze wieczorowym. Jedwabna lama, z której jest sporządzony, łatwo się strzępi (…)”[„Oficer”, Warszawa 1931, s. 19]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_03.png)
![Spodnie galowe podoficera wojsk lądowych wz. 1929. Wykonane z gabardyny koloru granatowego z żółtym lampasem dla podoficerów.<br/>
<br/>
„Są to spodnie wieczorowe, wolno je zatem wkładać dopiero w godzinach popołudniowych. Nie są ubiorem spacerowym. Nie można wybierać się w nich na dancing lub do kina czy teatrzyku” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 12]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_04.png)
![Półbuty skórzane koloru czarnego.<br/>
<br/>
„Są wykonane z czarnej skóry lakierowanej. Można je nosić wyłącznie przy spodniach wieczorowych (…)”[„Oficer”, Warszawa 1931, s. 13]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_05.png)
![Białe rękawiczki wojskowe.<br/>
</br>
„Na zabawach publicznych tańczyć należy tylko wtedy, gdy tańczy się dobrze. Prosić do tańca można tylko te osoby, którym nas przedstawiono. Stosunek do pań, zwłaszcza w tańcu i na balach maskowych, gdzie jest więcej swobody, musi cechować szczególny takt (…) Ze względu na suknie pań należy tańczyć w rękawiczkach” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 102]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_06.png)
![Odznaka pamiątkowa 42. Pułku Piechoty im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego – wersja żołnierska<br/>
<br/>
„Odznaki te wolno nosić wyłącznie na kurtce (…) z lewej strony piersi. Wolno nosić równocześnie najwyżej trzy odznaki. [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 10]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_07.png)
![Sygnet pamiątkowy.<br/>
<br/>
„Oficer nosi na palcach jedynie obrączkę ślubną ewentualnie sygnet. Nakładanie pierścieni, obwieszanie się łańcuszkami itp. Zamiast zdobić budzi jedynie niesmak.” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 18]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_08.png)
![Zegarek kieszonkowy produkcji „A. Moser” (awers)<br/>
<br/>
„(…) Zegarek powinien być dobrze naregulowany, dobrej marki, srebrny lub stalowy na łańcuszku. (…) Można również nosić zegarek na ręce, na zwykłym pasku skórzanym. Sposób ten nie jest jednak dobry, ponieważ przy dużym zegarku powoduje bardzo szybko jego zepsucie się, małe zaś zegarki rzadko chodzą dłuższy czas dobrze (…)” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 17]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_09.png)
![Papierosy „Triumf” produkcji Polskiego Monopolu Tytoniowego.<br/>
<br/>
„(…) W ręce oddającej ukłon nie można trzymać jednocześnie papierosa lub rękawiczki. Nie do pomyślenia jest papieros w ustach. W ogóle powinien oficer znaleźć tyle silnej woli, aby nie palić na ulicy”. [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 17]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_11.png)
![Zapalniczka.<Br/>
<br/>
„Na ulicy nie wolno jeść, czytać ani rzucać odpadków lub niedopałków. Nie należy wołać lub psykac na znajomych. Robienie głośnych uwag pod adresem przechodniów również nie należy do dobrego tonu.” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 96]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_12.png)
![Zapalniczka (otwarta)<br/>
<br/>
„W czasie trwania zajęć służbowych (wyjątek: praca w biurach itp.) oficer nie może palić (…)”.[„Oficer”, Warszawa 1931, s. 33]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_13.png)
![Zapałki produkcji Polskiego Monopolu Zapałczanego<br/>
<br/>
„Oficer nie kupuje nic od ulicznych sprzedawców, z wyjątkiem gazet i papierosów” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 98]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_14.png)
![Papierośnica srebrna z malowanym herbem (awers)<br/>
<br/>
„Papierosy nosi oficer w polu w papierośnicy skórzanej – w garnizonie zaś w srebrnej. Papierosy dobrych gatunków można nosić w oryginalnych pudełkach, w których są sprzedawane” [„Oficer”, Warszawa 1931, s. 18]](galeria/hotel-ritz/ritz_gal1/miniatury/ritz_gal1_min_15.png)
Muzeum Wojska w Białymstoku
Anna Danilewicz, Marcin Koziński (autorzy i koordynatorzy projektu"S3D")
Mirosław Myszkiewicz (grafika), Szczepan Skibicki (zdjęcia)
Wydział Architektury Politechniki Białostockiej
dr Adam Jakimowicz, dr hab. Aleksander Asanowicz (opieka merytoryczna)
Bartosz Śliwecki, Małgorzata Budlewska (główni wykonawcy)
Maja Malinowska, Emilia Marcinowska, Mateusz Stępkowski, Łukasz Kasperuk.
IndyGo! media Damian Zajko (projekt strony)
Podziękowania:
- Konrad Czarnecki, Jerzy Hungerdorfer, Jan Jakub Koziński, Michalina Kozińska, Władysław Płoszczuk, Agnieszka Pytasz, Marcin Sawicki, dr Magda Sulima, Krzysztof Tarasiewicz (za użyczenie twarzy i sylwetek do przygotowania skanów 3D postaci)
- Jan Murawiejski, Mieczysław Marczak (udostępnienie fotografii dawnego Białegostoku),
- Michał Daszuta, Wojciech Hryń, Piotr Karczewski, Krystian Różycki (udostępnienie przedmiotów historycznych)
- Stowarzyszenie Kolejowe Podlasie, Stowarzyszenia Miłośników Starej Motoryzacji i Techniki "Moto Retro - Muzeum na Węglowej", Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki w Białymstoku
- prof. Adam Dobroński, Jan Murawiejski, Mieczysław Marczak (udostępnienie fotografii Ryszarda Kaczorowskiego i dawnego Białegostoku)
„Ścieżki 3Dostępu” to przedsięwzięcie wprowadzające do muzeum nowe technologie oraz narzędzia ze świata teatru, filmu i fotografii. Głównym celem projektu jest przygotowanie interdyscyplinarnej formuły tworzenia oryginalnych programów edukacji kulturalnej. Uczestnicy zajęć przygotowują nowe ścieżki edukacyjne, opierające się o konkretne elementy przestrzeni muzealnej: pojedyncze eksponaty, wystawę, relacje świadków historii. Pomagają im w tym zaproszeni eksperci – edukator teatralny, edukator filmowy, architekci, specjaliści od technologii 3D, nowych technologii i współczesnych mediów. W trakcie serii warsztatów (trzy bloki tematyczne: „Akt i aktor”, „Ruch i bezruch”, „Technomuzeum”), spotkań i indywidualnych rozmów powstają scenariusze zajęć atrakcyjnych dla odbiorców z różnymi potrzebami, w tym osób z niepełnosprawnością intelektualną, niewidomych i niesłyszących. Najciekawsze z zajęć zostaną wypróbowane w praktyce, a następnie znajdą się w stałej ofercie edukacyjnej Muzeum Wojska w Białymstoku.
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowany jest od maja do grudnia 2014.
